De aanloop van de Africa Eco Race begon net over de Franse grens in Italië. Op meerdere plekken verzamelden de deelnemende teams zich voor de technische en administratieve keuring. Daarna vertrok het circus kort naar Monaco.
In het decor van overdadige welvaart vond de presentatie van de deelnemers en hun rallyvoertuigen plaats. Dit alles als groot voorspel op het echte gebeuren. De rally start namelijk echt op oudejaarsdag in Marokko. Met een korte proef en een flink stuk verbinding ruiken de deelnemers daar voor het eerst aan het echte rallywerk in deze editie.
Voor iedereen die maar een beetje kaas gegeten heeft van topografie is het natuurlijk bekent dat er geen brug of tunnel ligt tussen het Europese en Afrikaanse continent. Rijdend naar Marokko ga je dus altijd de boot in. Dit keer vanaf Marseille. Zodra de deelnemers in Monaco over het podium kwamen en de enthousiaste aanmoedigingen in ontvangst hadden genomen van het publiek, zette ze over de openbare weg koers naar Marseille waar de veerboot op hen lag te wachten.
De boot was geduldig, maar de douane niet. Zo kon het grootste gedeelte van de voertuigen pas de volgende ochtend ingeladen worden. Op zich allemaal niet onoverkomelijk, maar in dit hele voorspel van keuring tot afvaart bleek wel dat de familiaire Africa Eco Race op de befaamde Franse slag geschoeid is. Minder chique gezegd: Chaotisch, soms ondoorgrondelijk, maar het komt uiteindelijk altijd goed. We zullen maar zeggen dat het bij de charme hoort.
Het boottochtje is een toetje van bijna twee dagen varen. Zeg dus maar gerust een toet. Of in boottermen: TOOOOOETTOOOET!
Met de voeten straks eindelijk op Afrikaanse bodem, zal de opwinding na het lange voorspel zo overweldigend groot zijn, dat het tot een ontlading van twee weken kan leiden. Eén groot hoogtepunt tot aan Lac Rose bij Dakar. In deze uithoudingsproef zal niet iedereen het zo lang kunnen volhouden, maar iedereen die de eindstreep wel haalt kan in het naspel gerust zeggen dat deze Franse slag geslagen is.